Równe 100 lat temu - latem 1913 r. przy dzisiejszej Niecałej wybudowano dom przeznaczony dla gminy ewangelickiej. Historia pobytu ewangelików jest jednak oczywiście dłuższa. W 1775 roku
powstaje gmina wyznaniowa, na cele religijne ewangelicy użytkują m.in. jatki
szewskie w Rynku, jedno z pomieszczeń ratusza a potem jedną z izb dawnego kolegium
jezuickiego.
W 1797 - w okresie, kiedy Kalisz znajdował się w zaborze pruskim - papież Pius VI i biskup Ignacy Krasicki
przekazują gminie kościół pojezuicki, którego gospodarzami s do II wojny światowej. Pierwszym
pastorem był Carl Friedrich Wedding Herzberg. Parafia zaczęła osiągać dochody,
m.in. z opłat za pogrzeby. W latach 1821 –
1860 parafią kierował pastor August von
Modl. Za jego czasów nastąpił intensywny napływ niemieckich fabrykantów (m.in.
bracia Repphanowie), ale niektóre nabożeństwa w jego kościele odprawiano nadal w
języku polskim.
Parafia w Kaliszu obejmowała swym zasięgiem
również podmiejskie zbory luterańskie w Holendrach Dębskich, Koźminku i
Opatówku. W 1798 r. powstała też ewangelicka szkoła, której rektorem został
trzeci pracujący w parafii pastor – Karl Bartsch. W 1828 r. utworzono diecezję kaliską wyznania ewangelicko-ausburskiego. Kancelaria parafialna znajdowała się wówczas na ulicy Piekarskiej. Dopiero - jak się rzekło w 1913 r. wybudowano i poświęcono nowy dom
parafialny przy ul. Niecałej, w którym poza mieszkaniem pastora i organisty,
znalazła się również elementarna szkoła ewangelicka.
Zwany "pod aniołami" jest okazałą kamienicą z wykuszem, werandą i ryzalitami po
bokach. W czasie I wojny
światowej, w której Kalisz został w znacznym stopniu zniszczony, dom szczęśliwie
ocalał. W okresie medzywojennym ewangelicki pastor Wende udzielił tam, na pewien czas tam gościny "bezdomnym" wówczas prawosławnym. Piękny przykład ducha ekumenizmu. Obecnie parafia liczy
ok. 200 wyznawców, a nabożeństwa odbywaj się w w kaplicy – dawnym Domu Społeczności
Chrześcijańskiej przy Wale Staromiejskim.
fot. Andrzej Matysiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz